کانال ارتباطی – چیستی، انواع، تعریف و مفهوم

و کانال ارتباطی این یک پشتیبانی که گردش سیگنال ها را با اطلاعات امکان پذیر می کند، به یک فرستنده و یک یا چند گیرنده اجازه می دهد تا یک مورد را انجام دهند عمل ارتباطی. این یک منبع خاص است که باید به درستی کار کند تا پیام ها بدون مشکل وارد شوند.

بنابراین، کانال ارتباطی است نیم که از طریق آن سیگنال ها ارسال و دریافت می شود. کارشناسانی هستند که آن را با الف مقایسه می کنند مجرا که داده ها را کانال می کند.

بهره برداری از یک کانال ارتباطی

عملکرد یک کانال ارتباطی مبتنی بر اجازه دادن به جریان اطلاعات از فرستنده به گیرنده است که چارچوب مناسبی را برای انتقال مذکور فراهم می کند. هنگامی که کانال آسیب می بیند یا نوعی نویز را ثبت می کند، موانع ارتباطی که مانع یا مانع کنش ارتباطی می شود.

برای برقراری ارتباط، همیشه باید یک کانال در دسترس باشد. در غیر این صورت هیچ راهی برای رسیدن پیام از فرستنده به گیرنده وجود ندارد. حتی در یک گفتگوی رو در رو، یک کانال وارد عمل می شود: هوا، که انتقال امواج صوتی را که ارتباط شفاهی را تشکیل می دهند را امکان پذیر می کند.

فراتر از جزئیات فنی که در تئوری ارتباطات در نظر گرفته می شود، ایده یک کانال معمولاً به صورت محاوره ای با از طريق. به همین دلیل است که یک شرکت می تواند نشان دهد که شماره تلفن همراه (سلولی) یا آدرس ایمیل کانال های ارتباطی آن هستند. با این حال، در علوم ارتباطات، این ایده با ویژگی های بیشتر مورد استفاده قرار می گیرد.

انواع کانال های ارتباطی

انواع مختلفی از کانال های ارتباطی وجود دارد که از طبقه بندی های مختلف ناشی می شوند. اولین تقسیم بندی اصلی بین a تفاوت قائل می شود کانال ارتباطی شخصی (که دلالت بر پیوند مستقیم بین دست اندرکاران کنش ارتباطی دارد) و الف کانال ارتباط جمعی (فرستنده می تواند پیام خود را به طور همزمان برای چندین گیرنده ارسال کند).

لوس رسانه های جمعی (همچنین به عنوان شناخته شده است رسانه های جمعی o ابزار عظیم ارتباطیمانند تلویزیون و رادیو از این نوع کانال استفاده کنید. صادرکننده، در این موارد، پیام خود را به عموم یا مخاطبانی که بالقوه متشکل از هزاران یا میلیون‌ها نفر است، منتقل می‌کند.

طبقه بندی دیگر به کانال های ارتباطی یک طرفه و کانال های ارتباطی دو طرفه. هنگامی که کانال یک طرفه است، فرستنده و گیرنده نقش خود را تغییر نمی دهند: بنابراین، آنها به نوبت پیام ارسال نمی کنند. گوینده ای که در یک برنامه رادیویی صحبت می کند، تنها فرستنده پیامی است که توسط همه افرادی که به پخش گوش می دهند دریافت می کنند و نمی توانند با مراجعه به همان کانال ارتباطی پاسخ دهند.

از طرف دیگر کانال دو طرفه اجازه می دهد عمل متقابل. ارتباط از طریق تلفن منجر به این واقعیت می شود که فرستنده و گیرنده در هنگام توسعه گفتگو به طور متناوب می شوند. مثلا:

– “سلام حال شما چطور؟”
– “خوب و تو؟”
– “خوب، ممنون”

همانطور که در این سکانس مشاهده می شود، هرکسی که اولین پیام را ارسال کند، گیرنده پیام دوم می شود و دوباره نقش فرستنده را بر عهده می گیرد. بنابراین تماس های تلفنی از طریق یک کانال ارتباطی دو طرفه انجام می شود.

منتخب

انتخاب کانال ارتباطی باید به متن نوشته و نیازهای هر لحظه ویژگی های پیامی که قرار است ارسال شود، عادات گیرنده و فوریت هایی که قرار است عمل ارتباطی با آن انجام شود، به ذکر چند متغیر، باید تحلیل شوند.

فرض کنید یک کارمند باید گزارشی همراه با آمار را برای رئیس خود ارسال کند. آ ارتباط ایمیلی، جایی که اسناد حاوی متن، شکل و گرافیک می تواند ضمیمه شود، مفیدتر از تماس تلفنی خواهد بود. در موارد دیگر، گفتگوهای حضوری مناسب تر هستند، در حالی که ویدئو کنفرانس ها و شبکه های اجتماعی ممکن است در شرایط مختلف مناسب باشد.